جان تمپلتون

معرفی جان تمپلتون

سر جان تمپلتون عمر خود را به عنوان یکی از پیشگامان سرمایه گذاری و کارهای بشردوستانه سپری کرده است. شعاری که او برای بنیادش ایجاد کرد این بود: “چقدرکم می دانیم، ما مشتاق یادگیری هستیم” که دقیقا دیدگاه فکری او را در حوزه بازار های مالی و هم روش های پیشگامانه بشردوستانه اش را نشان می دهد. بنیاد او سازمان خیریه‌ای است که سرمایه مورد نیاز تحقیقات رشته‌های مختلف علمی را تأمین می‌کند. این بنیاد، در سال ۱۹۸۷ تأسیس شده.

تمپلتون فعالیتش را در بازار وال استریت در سال 1938 آغاز و تلاش خود را برای راه اندازی یکی از بزرگترین و موفق ترین بنیادهای سرمایه گذاری در دنیا شروع نمود. وی برای فعالیت در بازار سهام و بررسی صنایع و شرکت ها استراتژی “خرید پایین، فروش بالاتر” را داشت که با همین روش سعی در دستیابی به کمترین و نازلترین قیمت ها داشت؛ چیزی که وی آن را “نقطه حداکثر بدبینی” نامید.

وقتی در سال 1939 جنگ در اروپا آغاز شد، وی اقدام به قرض پول، و شناسایی سهام شرکت هایی کرد که قیمت زیر 1 دلار داشتند. مجموعا 104 شرکت لیست شد سپس در اوج بدبینی ها به اندازه 100 دلار از سهام هر شرکت خرید در حالی که حتی 34 شرکت از این لیست ورشکسته بودند. و 4 سال بعد با فروش سهام آنها سود چشمگیری کرد و سرمایه 10 هزار دلاری او تبدیل به 40 هزار دلار شده بود (حدود یک میلیون دلار امروز). جالب است بدانید فقط ۴ شرکت از شرکت های مذکور به وی زیان رساندند.

همچنین در سال 1954 مبلغ ده هزار دلار در یک صندوق، سرمایه گذاری کرد که ارزش آن در سال 1992 بالغ بر دو میلیون دلار شده بود.

عصاره نظریه جان: با بالاترین درجه بدبینی بخر ، با بالاترین درجه خوش بینی بفروش.

در سال 1987، زمانی که شرکت اتومبیل‌سازی فورد در حال ورشکستگی بود، تمپلتون یکی از خریداران سهام آن بود. اما در سال 2000 که همگی مشتاق به خرید سهام فورد بودند، او به یک فروشنده تبدیل شد. در حقیقت این سرمایه‌گذار از یک روش ساده برای پولدارشدن استفاده کرده است. تمپلتون در زمان رکود بازار سهام خریداری کرد و در زمان رونق، سهام خود را با قیمت بالایی فروخت.

تمپلتون در سال 1954 ، زمانی که بنیاد مالی تمپلتون را تاسیس کرد وارد یک صندوق سرمایه گذاری مشترک شد. در سال 1992 زمانی که وی بنیاد سرمایه گذاری تمپلتون را به گروه سرمایه گذاری فرانکلین فروخت ارزش سرمایه گذاری ده هزار دلاری وی در زمان تاسیس بنیاد سرمایه گذاری تمپلتون اکنون به 2 میلیون دلار در سال 1992 رسیده بود. در سال 1999 مجله پول، وی را “بزرگترین سرمایه گذار حوزه سهام” نامید.

تمپلتون بسیاری از موفقیت خود را مدیون توانایی اش در حفظ نظم بالا، جلوگیری از اضطراب و حفظ انضباط است. تمپلتون به خاطر فلسفه معاملاتی اش که “دوری کردن از رفتار گله ای” و ” خرید وقتی بازار در سرخی ریزش غرق شده است” شناخته شده است. او سودش را هم زمانی شناسایی میکرد که ارزش و انتظارات بالا بودند.

بیشتر موفقیت‌های تمپلتون از باور به چرخه های قیمتی ناشی میشد یعنی بازارها در درون چرخه‌ها و سیکل هایی حرکت می‌کنند، دوران رونق و سپس دوران رکود و این چرخه همیشه تکرار میشود. که مهمترین نکته فهمیدن قیمت و زمان تقریبی اتمام این چرخه هاست.

او در سال 1991 جایزه AIMR را دریافت کرد که برترین جایزه برای معامله گری است. در سال 2005 یادداشت مختصری نوشت و درآن پیش بینی کرد که طی 5 سال اینده هرج و مرج مالی در جهان رخ خواهد داد. این یادداشت در سال 2010 به صورت عمومی منتشر شد.

مروری بر علاقه مندی های غیر مالی تمپلتون

علاقه مندی های جان تمپلتون صرفاً مالی نبود. او یک عطش تمام نشدنی و اعتقاد به پیشرفت و پرسشگری داشت، طوری که نیمه دوم زندگی اش را در ارتقا و کشف چیزی سپری کرد که آن را “اطلاعات معنوی نو” نامید.

از نظر او این پیشرفت شامل فهم، نه فقط در حوزه مذهب، بلکه فهم راجع به ژرفای طبیعت انسانی است. تمپلتون اعتقاد داشت که دانش بشری در مورد جهان هستی هنوز بسیار محدود است. امید بزرگ او این بود که بشریت را تشویق کند که دیدگاه جدید راجع به واقعیت های زندگی و الهی خود داشته باشند.

در سال 1972 وی بزرگترین جایزه سالانه ای را که به یک فرد اهدا می شود، با نام تمپلتون پرایز، ایجاد کرد که به شخصی داده می شود که تلاش های قابل توجهی در ارتقای ابعاد زندگی معنوی انسان کرده است. ارزش پولی این جایزه در حال حاضر یک میلیون دلار می باشد که از ارزش مالی جایزه نوبل هم بالاتر است. که نشان دهنده تفکر تمپلتون است که پیشرفت در حوزه معنویات نسبت به حوزه علوم اهمیت کمتری ندارد. او مقدار قابل توجهی از دارایی خود را به بنیاد جان تمپلتون بخشید. و در همان سال ها بخاطر فعالیت های بشر دوستانه از ملکه الیزابت نشان شوالیه را دریافت کرد.

ایده های پیشرفته سر جان در حوزه مالی، معنویت و علم از او یک شخصیت خاص و معروف در این زمینه های فراهم کرده بود اما او هیچ گاه از اینکه یک سنت شکن باشد نگران نبود.

مرگ جان تمپلتون در سال 2008 در سن 95 سالگی در سراسر دنیا با احترام به دانش و یک عمر تلاش و دیدگاه هایش مورد توجه قرار گرفت.

وال استریت ژورنال در نامه ای با مضمون “حداکثر خوش بینی” نوشت:
به عنوان یک سرمایه گذار او همیشه ایمان داشت که در بلندمدت سرمایه اش رشد خواهد کرد. به همین صورت همان شور و اشتیاقی که او در کارهایش از آن استفاده کرد وی را به عنوان یکی از بزرگترین انسان های خیرخواه تبدیل کند.

مجله اکونومیست نوشت:

سر جان تمپلتون به صرفه جویی احترام می گذاشت و از قرض و بدهی به شدت وحشت داشت. از بچگی والدینش این موضوعات را به وی آموزش داده بودند، طوری که حتی تا همین اواخر هم با بریدن کاغذهای کامپیوتری برای خودش دفترچه یادداشت درست می کرد. هرگز علاقه ای به مصرف گرایی نداشت، به طوری که خودش ماشین شخصی اش را رانندگی می کرد و راننده شخصی نداشت، هیچ گاه در قسمت درجه یک پرواز ننشست . اما او برای هزینه کردن یک استثنا قائل شده بود: عشق.

جان می گفت: شما می توانید پول یا زمین زیادی را دور بریزید اما درباره عشق هرگز ممکن نیست، و سود واقعی سریع نمایان میشود: عشق بیشتر.